حوزه مددکاری اجتماعی
کاری از پایگاه خبری اختصاصی مددکارنیوز
هدف مددکاری اجتماعی کمک به افراد نیازمند است تا توانایی حل مشکلات خود را توسعه دهند. مددکاری اجتماعی هم یک آزمایش علمی است و هم یک اثر هنری. Social Work’s Scope
مددکاری اجتماعی علم است به این معنا که مجموعه دانش یک مددکار اجتماعی از دانش سایر رشته ها تشکیل شده است و او از این مبانی نظری برای کمک به افراد، یعنی برای کار عملی استفاده می کند. دانش نظری باید در عمل به کار گرفته شود. توانایی انجام کار را مهارت می گویند. در نتیجه مددکاری اجتماعی حرفه ای باید به یک خدمت حرفه ای مبتنی بر دانش تخصصی و مجموعه ای از آرمان های مددکاری اجتماعی تبدیل شود.
یک مددکار اجتماعی باید با افرادی که به آنها خدمت می کند روابط مثبت ایجاد کند. او باید بتواند با مردم مصاحبه کند و گزارش بنویسد. او باید بتواند تشخیص دهد یا منبع مشکل را مشخص کند و سپس یک برنامه درمانی را طراحی نماید.
چهار مرحله کلیدی در مددکاری اجتماعی عبارتند از: ارزیابی مشکل، برنامه ریزی راه حل، اجرای آن و ارزیابی نتیجه.
تمایل واقعی مددکار اجتماعی برای کمک به مددجو برای حل این وضعیت کافی نیست. او باید بتواند به گروه هدفش کمک کند.
۱) پرونده سازی در محیط اجتماعی
۲) تعلق به گروه های اجتماعی.
۳) مشارکت در فعالیت های اجتماعی.
۴) تحقیق مددکاری اجتماعی.
۵) اداره مددکاری اجتماعی.
۶) شرکت در فعالیت های فوق برنامه
سه روش اول به عنوان روش های کمک مستقیم و سه مورد آخر به عنوان روش های کمک ثانویه یا کمکی شناخته می شوند. این شش شیوه مددکاری اجتماعی، رویکردهای روشمند و برنامه ریزی شده ای برای کمک به دیگران هستند.
مشکلات فردی، چه در چارچوب کل و چه به عنوان جزئی از آن، کانون مددکاری موردی اجتماعی است. وقتی فردی درگیر موضوعی می شود چون به دلیل شرایط خارج از اختیار خود قادر به مقابله با آن موضوع نیست، گرفتار آن موضوع می شود. به دلیل عصبی بودن، موقتاً قادر به حل مشکلات نیست. در هر شرایطی کارکرد اجتماعی او مختل می شود. مدیر مورد از طریق روابط حرفه ای، اطلاعاتی را در مورد کل محیط مددجو جمع آوری می کند، علل را تعیین می کند، یک برنامه درمانی ایجاد می کند و تلاش می کند ادراکات و نگرش های مددجو را تغییر دهد.
مددکاری گروهی اجتماعی نوعی از خدمات مددکاری اجتماعی است که در آن یک فرد حرفه ای آموزش دیده به افراد کمک می کند تا روابط و عملکرد اجتماعی خود را از طریق تجربیات گروهی بهبود بخشند. افراد در مددکاری گروهی ضروری هستند و به آنها کمک می شود تا از طریق برنامه های سازگاری که بر رشد شخصیت فرد در عملکرد و روابط گروهی تأکید دارد، پیوندهای اجتماعی خود را تقویت نمایند. به افراد در ایجاد تغییرات و برنامه ریزی های لازم از طریق گروه کمک می‌شود.Social Work’s Scope
سازمان اجتماعی نوع دیگری از مددکاری اجتماعی است. جامعه متشکل از گروه هاست و به سیستمی از تعاملات سازمان یافته اطلاق می شود. با این حال، هیچ جامعه ای کاملاً سازماندهی نشده است. سازمان جامعه یک رویکرد سیستماتیک برای تلاش در جهت تقویت پیوندهای جامعه است. سازمان اجتماعی مستلزم شناسایی مشکلات، یافتن منابع برای حل مشکلات جامعه، توسعه روابط اجتماعی و اجرای برنامه های لازم برای دستیابی به اهداف جامعه است. به این ترتیب جامعه می تواند به خودکفایی رسیده و ذهنیت مشارکت و تعاون را در بین اعضای خود پرورش دهد.
مدیریت رفاه اجتماعی به فرآیند سازماندهی و اداره خدمات مددکاری اجتماعی خصوصی و دولتی اطلاق می شود. یک مددکار اجتماعی در قالب نقش مدیریت ممکن است مسئول توسعه برنامه‌ها، بسیج منابع، شامل انتخاب و استخدام پرسنل، سازماندهی مناسب، هماهنگی، ارائه رهبری ماهرانه و دلسوزانه، راهنمایی و سرپرستی کارکنان، رسیدگی به تأمین مالی و برنامه بودجه و ارزیابی باشد.
تحقیق مددکاری اجتماعی یک تحقیق سیستماتیک با هدف کشف حقایق جدید، آزمایش ایده‌های قدیمی، تأیید نظریه‌های موجود، و تعیین پیوندهای علت و معلولی بین موضوعاتی است که یک مددکار اجتماعی به آن ها علاقه‌مند است. برای ایجاد هر نوع برنامه علمی مددکاری اجتماعی، یک تحلیل جامع از وضعیت داده شده، از جمله تحقیق و نظرسنجی مددکاری اجتماعی مورد نیاز است.
هدف از کُنش اجتماعی ایجاد تغییرات مطلوب به منظور تضمین رشد و پیشرفت اجتماعی است. افزایش آگاهی در مورد معضلات اجتماعی، بسیج منابع، تشویق گروه های مختلف مردم به اظهار نظر علیه اقدامات مضر و اعمال فشار برای وضع قوانین، همگی از فعالیت های مددکاران اجتماعی است که از رویکرد کُنش اجتماعی استفاده می کنند. در این روش مددکار اجتماعی به دنبال ایجاد تعادل منطقی بین نیازهای جامعه و نگرانی های زیست محیطی است.Social Work’s Scope
